ارسالی رفیق نورالدین نظامی
حیف اشکی که چکد از سر مژگان بر خاک
صحبت مرگ مرا با لب پُر خنده کنید
پیام محترم محمد ابراهیم سکندری
یادی از شجاعت، مردانگی و استطاعت
مرحوم ببرک کارمل بلی : او قهرمانانه زیست و قهرمانانه زندگی را پدرود گفت . درست یازده سال قبل از امروز، وفاتِ آن فرزانه مردِ تاریخ، رفقا و عزیزانش را در سوگ نشاند . کارنامه های شخصیت سیاسی و اجتماعی او با ایجاد نهضتِ ترقی خواهان دهه ی دموکراسی، بعد از دورۀ مشروطه خواهان دوم، جایگاهی خاصی را در جامعۀ سیاسی و اجتماعی افغانی ما احراز نموده است .
شخصیتِ مرحوم ببرک کارمل در جریان فعالیت های سیاسی و روشن نمودن اذهان نسل جوان جامعه و مردم تکمیل و خود چون مهر در دل همرزمان و هم میهنان خویش جای و منزلت والا پیدا نمود.
مرحوم کارمل در سال ۱۳۰۸ هجری شمسی در قریهً کمری ولایت کابل متولد و بعد از ختم دورۀ متوسطه در لیسه امانی، شامل پوهنځی حقوق گردید و بعد از ختم تحصیلات عالی و سپری نمودن دورۀ مکلفیت عسکری، در وزارت خانه های پلان و معارف وظیفه اجرا نمودند .
مرحوم کارمل در جریان ادامۀ تحصیلات عالی در پوهنتون کابل به اتهام تبلیغ دموکراسی خواهی، افشاء نظام سلطنتی و ایجاد اتحادیۀ محصلان پوهنتون کابل مدت چهار سال را در زندان سپری نمودند که بعد از ختم مدت حبس، او بمثابه شخصیت که ازپختگی سیاسی و اجتماعی برخوردار گردیده بود، کماکان به مبارزه خویش ادامه داد .
در نتیجۀ زحمات شبا روزی مرحوم کارمل و تیمی از همرزمان و هم پیمانان اش موفق گردیدند، در ۱۱ جدی سال ۱۳۴۳ هجری شمسی حزب دموکراتیک خلق افغاستان را که خواست زمان و شرایط آنوقت بود تأسیس نمایند .
مرحوم کارمل از سال ۱۳۴۳ الی ۱۳۵۷ در مبارزات سیاسی و اجتماعات، تظاهرات خیابانی، پارلمانی نقش عمده را ایفاء نموده است .
سخنرانیهای مرحوم ببرک کارمل در اجتماعات (پارک زرنگار کابل) تا الحال در گوش هواخواهان و همرزمانش طنین انداز است، که اعضای حزب، جوانان و مردم را علیه استبداد گری، دفاع از حق مسلم مردم، تساوی حقوق، در مبارزۀ مشترک فرا میخواند و با ایراد نطق های عالمانه خویش مردم متبرم شهر کابل و بالاخره کشور را ترضیه مینمودند .
مرحوم ببرک کارمل در دوره های دوازده و سیزده شورا به حیث وکیل منتخب مردم شهر کابل در شورای ملی حضور داشتند و همیش از تربیون شورا، از سنگر عدالت خواهی و تطبیق قانونیت و روشن نمودن اذهان مردم دفاع و تأکید می ورزید .
او بعد از رویداد ۷ ثور ۱۳۵۷ در ابتدأ معاون شورای انقلابی و بالاخره به حیث سفیر در چکوسلواکیا تقرر حاصل نمود . و بعد از ۶ جدی ۱۳۸۵ هجری شمسی به حیث رئیس شورای انقلابی و منشی عمومی کمیته مرکزی حزب دموکراتیک خلق افغانستان وظیفه اجرا نمود . مرحوم کارمل با درک از واقعیت های عینی جامعه و شرایط بین المللی، در جوزای ۱۳۵۹ و سنبله ۱۳۶۰ طی اعلامیه های دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان مبنی به خروج قطعات محدود اتحاد شوروی سابق که به اثر پیشنهادات چهارده مرتبه یی حاکمیت پیش از شش جدی حضور عینی در کشور داشتند، صادر نمود که بالاخره به اثر این اعلامیه ها مذاکرات غیر مستقیم تحت نظر نمایندۀ سرمنشی ملل متحد در ژینو صورت پذیرفت .
مرحوم کارمل میگفت که : «هیچ کشوری نمیتواند به اتکای نیروی خارجی به آزادی و استقلال و پیشرفت دست یابد و باید به ارادۀ مردم احترام گذاشت و از استقلال کشور دفاع کرد و هر ملت باید به پای خود بایستد» .
مرحوم ببرک کارمل بعد از سقوط حاکمیت حزب دموکراتیک خلق افغانستان (حزب وطن) که در شهر حیرتان بسر میبرد، همیش رفقأ را غرض تأمین روابط مجدد تشویق و ترغیب مینمود و نجات کشور را از حالت جنگ بسوی صلح و ثبات وظیفۀ نسل فعلی جامعه و رهروان واقعی حزب و حزبی ها را ثروت ملی کشور میدانست . مرحوم ببرک کارمل با درک از شرایط جدید ایجاد شده در کشور،همواره اعضای متلاشی شدۀ حزب را بخاطر وحدت ملی، دفاع ازتمامیت ارضی و نجات افغانستان از پارچه شدن دعوت و استقامت میدادند .
ایشان تغیرات جیوپولوتیکی را که درمنطقه وارد گردیده بود و افغانستان به مثابه نقطه وصل میان آسیای شمالی و مرکزی از اهمیت خاص برخوردار گردیده بود کاملاً درک و رفقای را که ذریعه تیلفون و تماس های مستقیم با ایشان روابط تأمین مینمودند، ایشانرا در جهت دفاع از منافع ملی کشور استقامت میدادند و همیش در تأمین روابط مجدد حزبی ها، روی اصل دموکراسی تأکید مینمودند .
مرحوم کارمل در ۱۰ قوس ۱۳۷۵ مطابق اول دسمبر ۱۹۹۶ داعیه اجل را لبیک گفت و در شهر حیرتان دفن گردیدند.
روحش شاد و خاطراتش جاویدان باد !