ارسالی رفیق نورالدین نظامی
پیام رفیق وحیدالله «نوری»
به مناسبت یاد و بود از زنده یاد رفیق ببرک کارمل بزرگ،
مرد مبارز تاریخ معاصر و شخصیت ملی و سیاسی افغانستان
رفقا، دوستان و هموطنان عزیز!
وقتی از رفیق کارمل یاد می نمائیم یعنی از ح.د.خ.ا، از اعضای پُرافتخار و معتقد آن، از تقوا، صداقت، شجاعت، از مبارزۀ شان در راه تأمین صلح، دموکراسی، پیشرفت، عدالت اجتماعی و ختم رنجهای بیکران مردم زحمتکش افغانستان یاد مینمائیم.
ما از یازدهمین سالروز وفات ابرمردی یاد می کنیم که با گرفتن مسئولیت بزرگ تاریخی با حزب جوانش یک راه را انتخاب کرد، راه نجات وطن و مردمش. این حزب که در رأس آن آموزگار بزرگ ما زنده یاد رفیق ببرک کارمل بزرگ قرار داشت، در کمترین وقت بهترین کادرهای سیاسی، علمی و دولتی را پرورش داده، در شرایط جنگ اعلام ناشده از طرف امپریالزم جهانی به سردمداری ایالات متحدۀ امریکا و ارتجاع منطقه علیه دولت جوان جمهوری دموکراتیک افغانستان، یک نظام سالم سیاسی و دولتی را به مردم و جامعه اش تقدیم کرد که در تاریخ افغانستان تا کنون بینظیر و یگانه نظام مردمی و خدمتگزار به مردم بود.
پس از رویکار آمدن گرباچف شماری از دانشمندان شوروی نوشتارها و کتابهای در بارۀ افغانستان نگاشتند و آنرا به نشر سپردند، مگر از سوی دیگر بازار «چیزنویسی» در بارۀ افغانستان چنان گرم شده و طوری شد که هر روزنامه نویس و نامه نگار و قلم به دست مانند ولادیمیر سنیگیریف و لئونید شبارشین، سابق رییس اداره استخبارات خارجی «کا.گی.بی» شوروی، جنرالان، مأموران عالی رتبۀ دستگاه استخباراتی «ک.گ.ب»، ادارهء کل استخبارات نظامی وابسته به وزارت دفاع، و مشاوران شوروی هرچه دل شان خواست غیر مسئولانه نگاشتند و از روی غرض به نشخوار یاوه هایی در بارۀ تاریخ سیاسی حزب و شخصیت رهبر بزرگ ما رفیق ببرک کارمل مبادرت ورزیده اند که توسط یک تعدادی از هموطنان ما به دری برگردان شده که اینجانب محتوای آنها را کاملاً مردود شمرده و قابل تذکر میدانم که دلیل این همه جعلیات و بهتان از جانب آنها در باره شخصیت عالی انقلابی رفیق ببرک کارمل که بر هیچکس پوشیده نیست، اینست که رهبر بزرگ ما در طول مدت زمان زمامداری شان که در رأس حزب و دولت دموکراتیک قرار داشتند، همیشه می کوشید که مستقلانه به عنوان یک رهبری که کشور و مردمش را نسبت به هر کسی دیگر بهتر می شناخت، عمل نماید و هر آنچیزی را که خودش صلاح میدید انجام دهد. که البته اینگونه برخورد و عمل مستقلانه رهبر بزرگ ما عقده های را در وجود آنها ایجاد نموده تا سرحدی که منجر به برکناری و کودتای سفید علیه وی در تبانی با عناصر خاین و مرتجع در هستۀ رهبری ح.د.خ.ا به حمایت مأموران عالی رتبۀ دستگاه استخباراتی «ک.گ.ب»، ادارهء کل استخبارات نظامی وابسته به وزارت دفاع، و مشاوران شوروی وقت که هیچگاهی میانۀ خوبی با رهبر بزرگ ما نداشتند، گردید و علیه شخصیت انقلابی وی دست به تبلیغ و هرگونه جعلیات زدند. اما غافلند که آفتاب را نمیتوان به دو انگشت پنهان نمود! ما رهبر بزرگ مان را به مراتب بهتر از دیگران می شناسیم !
یکی از اوصاف بارز رهبر بزرگ مان صفت فراملیتی بودن وی بود. وی مربوط به همه ملیتهای ساکن کشور ما بود و تمام مردم کشور خودرا صرفنظر از وابستگی ملیتی، زبانی، اتنیکی، قومی و مذهبی شان دوست داشت.
رفیق کارمل عزیز یگانه رهبری بود که برعلاوۀ عشق و محبت فراوان که به کشور و مردم زحمتکش خودش داشت در عین حال یک انترناسیونالیست بود و انسان شوروی (انسان زحمتکش و انقلابی) و زحمتکشان کشورهای منطقه و جهان را نیز دوست داشت و به دوستی عنعنوی افغان- شوروی که بنیانگذار آن غازی امان الله خان و رهبر زحمتکشان جهان و.ای.لنین بزرگ بود، وفادار بود.
رفقای عزیز !
بیائید در این سال یاد و بود آن بزرگمرد تاریخ در پهلوی همه آرزوهای نیک اش به یکی آن که وحدت حزبی و ملی بود، با هم تعهد رفیقانه نماییم که در این راستا دست به دست هم داده، صادقانه و رفیقانه صفوف پراگندۀ خود را از همه اولتر منسجم نموده متحد شویم و بعداً در خانۀ مشترک مان ح.د.خ.ا به مبارزۀ خود در راه رسیدن به آرمانهای انسانی مان بخاطر تأمین صلح سراسری در کشور، پیشرفت، دموکراسی و یک جامعه فارغ از استثمار فرد از فرد ادامه دهیم.
وحیدالله «نوری»
گرامی باد خاطرۀ فراموش ناشدنی رفیق ببرک کارمل بزرگ !