رفیق ببرک کارمل با زعیم بزرگ پشتون ها

 

اگر سردمداران استعمار کهن بریتانیا امروز زنده میبودند، ناگزیر اعتراف میکردند که تاخت و تازهای غارت گرانه و اهریمنی آنها طی قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ به خصوص برای خلق های شرق عواقب شومی بجا گذاشته است. آنان منجمله از اعتراف به این واقعیت نمی توانستند سر باز زنند که تحمیل خط استعماری دیورند بر سرزمین تاریخی افغانها در زمره سهمگین ترین جنایات آنان علیه مردم سلحشور، آزاده و غیور این دیار بوده است. خطی که نه تنها بخش های از یک کل واحد سیاسی، جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی بهم جوش خورده در طی قرون را تجربه کرد، بلکه حتی قلعه ها و کلبه ها را بدو نیم ساخت.

درست است که استعمار کهن دگر به حیث یک واقعیت به زباله دان تاریخ افتاده است، ولی از نتایج و عواقب شوم بازمانده آن هنوز ملت ها و مردمان فراوانی به سختی رنج میبرند که از این جمله اند برادران تنی ما پشتون ها و بلوچ ها.

مبارزات خلق های پشتون و بلوچ علیه ستم استعماری و بخاطر تعیین سرنوشت که سالهای بسیاری را پشت سر گذاشته است، مبین واکنش بر حق علیه توطئه استعماری امپریالیزم بریتانیا در نیم قاره است.

خلق های پشتون و بلوچ در مبارزه علیه استعمار و در راه حصول حق تعیین سرنوشت قربانی ها و فداکاری های زیادی را متحمل گردیده اند. در این راه خون سرخ شهیدانی که در مبارزه ضد استعماری جانهای شان را از دست دادند و یا برای احقاق حقوق خلق های پشتون و بلوچ تا سرحدّ ایثار رفته اند، گواه فنا ناپذیر است.

مردم افغانستان و حزب دموکراتیک خلق افغانستان هیچ گاهی نسبت به سرنوشت خلق های برادر پشتون و بلوچ بی تفاوت نبوده و همیشه از آن عمیقاً پشتیبانی کرده اند و میکنند. تجلیل از روز ملی پشتون ها و بلوچ ها اکنون در کشور ما به عنعنه پایدار مبدل گردیده است. این روز به عنوان همبستگی خدشه ناپذیر خلق ما با خلق های برادر پشتون و بلوچ که با خط تحمیلی دیورند از هم جدا ساخته شده اند در سراسر کشور برگزار میگردد و تجسم آنست که فتنه استعماری "خط دیورند" هنوز نتوانسته است همبستگی آهنین خلق های ما را با خلق های پشتون و بلوچ لطمه دار سازد.

ما آنگونه که رفیق ببرک کارمل منشی عمومی کمیته مرکزی ح.د.خ.ا.، و رئیس شورای انقلابی ج.د.ا. در اول ماه می سال جاری به صراحت ابراز داشت: «"خط تحمیلی دیورند" را "چون یک شمشیر داغ" میدانیم که توسط استعمار گران انگلیسی "بالای پیکر افغانها و پشتون ها" کشیده شده است.

ما میتوانیم در هر تریبیون بین المللی ثابت کنیم که اکثریت هموطنان ما که امروز در مناطق پشتون نشین و بلوچ نشین زندگی میکنند هموطنان ما هستند، برادران پشتون و بلوچ ما هستند، که ما افغانها هیچگاه راجع به سرنوشت آنها بی تفاوت باقیمانده نمیتوانیم ولی . . . تاکید میکنیم که ما صلح و امنیت و برادری را با خلق های پاکستان . . . خواهانیم. ما میخواهیم همه مسایل را دور میز مذاکره مطرح بحث قرار دهیم، هر گاه عقل و درک سالم وجود داشته باشد، ما میتوانیم تمام تفاوت ها و اختلافات را حل و فصل کنیم."»

این حکم تاریخ و اراده حقیقی مردمان افغانستان، برادران پشتون و بلوچ ما (و نیز همه مردم شرافتمند پاکستان) است که از جمله در جرگه تاریخی ۹ سنبله منعقده سال ۱۹۵۰ توثیق شده است.

آنانی که امروز بر ضد انقلاب افغانستان و جنبش های آزادی بخش ملی و دموکراتیک پشتون ها و بلوچ ها و همچنان توده های میلیونی مردم پاکستان توطئه و دسیسه میکنند، دشمنان مشترک همه اند که از میراث خوار استعمار کهن یعنی امپریالیزم جهانی در راس امپریالیزم امریکا فرمان میبرند. سرنوشت اینان نیز سرانجام همان است که سرنوشت استعمار گران قدیم و چاکران حلقه بگوش آنان بود.

حقیقت انقلاب ثور، ارگان کمیته مرکزی ح.د.خ.ا.،
چهار شنبه
۸ سنبله ۱۳۶۳ مطابق ۲۹ اگست ۱۹۸۴ سال چهارم شماره ۳۰۲ شماره مسلسل ۹۱۳

 تهیه، ترتیب و تایپ کامپیوتری:

 ع . ق . فضلی

 

۳ اپریل ۲۰۱۷

 

 

  

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org