جمعه‏، ۱ می ۲۰۱۵

این سروده زیبا حین انتقال قدرت از حکومت دکتر نجیب الله شهید به حکومت "مجاهدین" توسط یکی از دانشمندان فرهیخته و ارزشمند شمال کشور سروده شده است

اشک پشیمانی

بیا ساقی بده جامی که مردم از گران جــــــــــــــانی      مگر با ساغـــری سازم رها زین نا به سامانــی

چه باشد جز می دیرین علاج درد جـــــــــــــانکاهم      کنون که شش جهت سیلاب غم گردیده طوفانـی

مرا زلف سیاهش با زبان شـــــــــــــــــــانه میگوید      که نبود روزیت زین خوان قسمت جز پریشانی

بجای باده اکنون خون میباید به ساغــــــــــــــر کرد      که دزدی برملا و باده خوری گشت پنهـــــــانی

من از این نحس مرغانی که اینجا ســـــــــیه افکنده      یقین دارم که نبود ملک ما را غیر ویرانــــــــی

چه جویی درد ملت را از این مشتی که از فطـــرت      ندرد بوذری دارند و نه ایمان سلمانـــــــــــــــی

شما ای راویان دشت تزویر و ریـــــــــــــــــا کاری      شما ای دوره گردان ره آداب انسانــــــــــــــــی

شما ای بسته زنجیر صد الحاد و صــــــــــــد تکفیر      که دایم می زنید بر چهر تان رنگ مسلمانـــــی

چه کس غیر از شما بر هستی این ملـــــت آتش زد      چه کس غیر از شما بگرفت ملت را به قربانـی

چه کس بندد به رگبار مسلسل بی گناهــــــــــــان را     که سازد بی گناهان را به جرم غیر زندانـــــــی

بخون و مال ناموس خلایق دست یازیــــــــــــــــدن      نه در کیش مجوس آمد نه در اندیشه مانـــــــــی

یهودان کی به فرق بی گناهــــــــــــان میخ میکوبند       به خنجر کی برد پستان زن را مرد نصرانـــی

کی میگیرد غنیمت در جهـــــــــان مال مسلمان را      کجا شد راه اسلام و چه شد دستور دستور قرآنی

به امر نفس سرکش مانع امر خـــــــــــــــــدا گشتید       دریغا این مسلمانی دریغـــــــــا این مسلمانـــــی

ز دست ملحدین خلق و پرچــــــــــــــم تا رها گشتیم      چه شب های که کردیم بر وجود تان دعا خوانی

به چشم انتظار ما ز غفلت خـــــــــــــــــاک افگندید       زدید آتش به جان دوستداران از هوس رانـــی

برای غارت ما کرده اید ای ناکسان وحــــــــــــــدت     که بادا تا قیامت بر شما نفرین یزدانـــــــــــــــی

به فرق ملتی راکت زدید از بی تمیزی هـــــــــــــــا      که دایم در قـدوم نحس تان کرده گل افشانــــــی

ز احوال شما ابلیس را هم خنـــــــــــــــــــده می آید      که در هر تار ریش تان بود صد دام شیطانــــی

بدا بر حال آن برگشته اقبالی که با غفلــــــــــــــــت       ز دانش دم زد و شد بسته زنجـــــیــر نادانــــی

کجا بر خاطر ارباب حکمت جـــــــــــــا گزین باشد      که خلق بی گناهی را به خاک و خون بنشانـــی

گذشت آن دم که مردم خاک ره تان سرمــه میکردند      کنون می شرمد از نام شما خــــوک بیابانـــــــی

دو روز پیش از شوق رخ تان گــــــــــریه میکردیم      کنون می ریزد از چشم همه اشک پشیمانــــــی

چرا بر آستان این و آن سر می نهیــــــــــد ای وای      کجا شد شوکت غزنین و کو او رنگ سلطانـــی

نباشد برده را بر چشم مردم قدر و مقــــــــــــــداری      عرب باشد اگر بادار یا که روس و ایـــرانــــی

کجا شد وحدت و کو اتحـــــــــــــــــاد کیش اسلامی      که دارید از نفاق کفر بس لب هــای پنهانـــــــی

سخن نا گفته کی داند ره و رسم سخـــــــــــــن گفتن      جهان نادیده کی داند ره و رسم جهـــــــــان بانی

نیاید کار موسی از هزاران سامری هرگــــــــــــــز      نه هر دیوی بود شایسته تـخــــت سلیمانـــــــــی

وطن در کــــــــــوره داغ و شما در درد بی دردی       جـــــــــهان در ماتم ما و شما در ریش جنبانی

به قاموس بشر لفظی نه می یــــــــــــابم سزاوراش      مجــــــاهد نیست دزد و فاسق و آدم کش و زانی

چه کس غیر از مجاهد با زن هـــنــدو زنــــــا کرده      که برده جز مجـــــــاهــد مال مسلم را به آسانی

مسلمانی اگر اینگونه باشد بعد از این هــــــــر کس       کمر بندد به زنار و زند سندر به پیشانـــــــــــی

بدست خود کسی ویران نسازد خــــــــــــانه خود را      امان از دست نادانی فغـــــــــان از دست نادانی

کنون مردم سنایی وار میگویند و میگوینــــــــــــــد       از این آئین بی دینان پشیمانی پشیمانــــــــــــی

 

 ارسالیی: محمد همایون سرخابی از لندن

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

 

www.esalat.org