August 30, 2012 20:50:49

 
داکتر حنیف بکتاش، ودیر بکتاش و مینه بکتاش


 

 

ما در لندن خانوادۀ کوچکې هستیم، چار نفر که همه ساله دو تا سالگره میداشته باشیم. مینه بکتاش مادر پسرانم در ۲۵ اگست به دنیا آمده است، پسر کوچکم ودیر، که به زودي داکتر جوان خانوادۀ ما خواهد بود، مثل آنکه تحفه سالگرد مادرش باشد، در ۲۴ اگست چشم به دنیا گشوده است. پامیر پسر بزرگ ما، که رشتۀ اقتصاد را در لندن تمام کرده است و اکنون همزمان با آموزش فرانسوي مصروف کار در ستراسبورگ فرا نسه است، در نهم مې، که مصادف با تولد من است، به دنیا آمده، که بدینگونه خداوند او را تحفۀ سالگرد من ساخته است. بدینگونه، ما سالانه در شهر قیمتي لندن دوبار محفل سالگرد مان را بر پا میسازیم. اما امسال سالگرد سوم نیز به آن افزوده شد که مصارف ما را زیاد خواهد ساخت و اگر زنده گي فُرصت داد آنرا تجلیل خواهیم کرد. قصه ازین قرار است که در ۱۵ جولای امسال خداوند برایم یکبار دیگر زنده گي بخشید. درین روز بعد از دوازده ساعت در کوما، که در نتیجه مسدود شدن آکسیجن در خون، که در طبابت بنامpulmonary embolism  یاد میشود و نزدیک به صد فیصد چشم از دنیا بسته بودم، دوباره زنده شدم. درین روز تصویری دارم در شعر از پسرم ودیر که تحفه سالگردش مینمایم. در عین حال می خواهم به این بهانه از جامعه افغانان لندن (هارو) که در راه قدردانی از دوکتوران بیمارستان Northwick Park Hospital برای حفظ جانم هستند سپاسگذاري نمایم.

 

                                                              پېلوزی

                          ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

                          ودیر ته چې زما د هیلو پېلوزی دی

 

څنګ ته مې ناست دی

ذهن یې

له ډېرو پوښتنو ستړی ښکاري

او سترګې یې

زما له څېرې نه لویږي.

همدا اوس

یوې داسې سراخیستې څپې ته پاتې کیږي

چې

که لاس وروړې

د ګرېوانه ساحل به ونړوي

او غږ به یې

د آسمان پر کڼو غوږونو وچوي.

زړه یې غواړي

هغو ټولو پوښتنو ته ځواب ومومي

چې دده پر زړه یې

د اندېښنو او غمونو درانه پیټي بار کړي دي.

زړه یې غواړي

چې زما پوستکي ته ننوځي

ستنه شي،

چاړه شي،

نری مزی شي

سر تر پایه هیله شيي پېلوزی شي

او زما له تنه

د نهیلېوغزیدلي ریښې وباسي.

څه وکړي؟!

ځوان باورونه یې

د تقدیر آذان ته سر نه ټیټوي

او ژوند ورته

د هغه مشق تمرین نه ښکاري

چې ملایکې یې

د بېکارۍ پر وخت

پر پاڼو لیکي او بیا یې

له څانګو غورزوي.

ده ته د ژوند شېبې

هغه وزنونه دي

چې د موجودیت ارزښتونه

د ځمکې پر مخ خوندي ساتي

*  *  *

د کوټې پر کړکۍ

ورو، ورو د تیارې رنګ کیني

او په دې ډول

د شپې تخته

ډېرو نا ځوابو پوښتنو ته تیارۍ نیسي

له ځایه جګیږي

په سترګو کې یې د سپېڅلتیا نازکه ځلا برېښي

پر اوږو مې سر ږدي

په مټو کې مې را نغاړي

او تودوخه یې

زما د وجود په سکښت، سکښت کې

د هیلې او مینې او پاېښت سپرغکې شیندي.

                               اګست ۲۰۱۲ کال ـ لندن

 

 دوست و همکار نهایت عزیز و گرامی داکتر بکتاش!

بینهایت خوشحالیم که صحت یاب شدید و بعد از دوازده ساعت در کوما، زنده گی دوباره نصیب تان شد. سالگردِ سوم تولد تان را (بازگشتِ دوباره به زنده گی) از ژرفای قلب برای شما، خانوادۀ شریف و نجیب تان، دوستان و عزیزان تان تبریک عرض نموده، برای شما طول زیاد عمر توأم با صحت، سلامتی و موفقیت در تمام عرصه های زنده گی تان آرزو میکنیم.

انجنیر فضل الرحیم «همت»

 

  

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org