دیدم آغشته به خون

زیرساطور بردگردن ابرارتــــــــــــــرین

دیدم آغشته به خون پنهجۀ دیندار تــــــرین

آیۀ فتح وظفرمؤمن غدارتــــــــــــــــــرین

لیدرچوروچپاول به همه دارومـــــــــــدار

دست الفت نکشدبرسربیمارتــــــــــــــرین

دین کجادارد اگردرهمه ادوارحیـــــــــات

خلق بیچاره ازآنست دلازارتـــــــــــــــرین

مهرباطل بزندبرورق ودفترحـــــــــــــــق

ریش وعمامه بسررهزن و طرارتـــــــرین

به تطاول ببرد مال یتیم و دیــــــــــــگران

روزپامال رۀ مردم بی عار تـــــــــــــــرین

خفته ام درهمه شب بردرکاشانۀ مـــــــور

سوزداردنمک زخم پُرآزار تریــــــــــــــــن

میزند شور نمک بیخبران بردل ریــــــش

بشکند دست خرف پروروجبارتــــــــــرین

مرده به دل که ندارد غم ابنای بشــــــــــر

افتد هر یک به سرا پنجۀ خونخوار تـــرین

جمع و جور ار نشود اهل هنر در دل شـب

میکشد نقشۀ یک کشور گلزار تـــــــــــرین

حزب اگر در رۀ وحدت بنهد گام درســــت

باغ جمعیت مارا گل بیخار تـــــــــــــــرین

باش در میهنت امروز به فرمـــــــــان ادب

آرشیفش بود انبار پُرآثار تــــــــــــــــــرین

بهره گیرم زهنرهاش بدستور خـــــــــــرد

نیست همسنگ تو سردستۀ رهوار تــــرین

میبری ز ورق مقصود به آغوش مــــــــراد

میکشم پای تو بر صفحۀ (پندار) تــــــــرین

گر نیای بخود ای مایۀ تفریق و نفـــــــــــاق

در صدف نیست از آن گوهر شهوار تــرین

سنگ را موم کند پند خردمند و حکیــــــــم

کلک حسرت بگزد خفته و بیدار تــــــــرین

از شرار نگهش رخنه فتد بر دل سنــــــــگ

نیست زیبا چو گل دامن فرخار تـــــــــرین

گرچه ونکوور زیباست به گیتی چو بهشت

نازم آنرا که به (فرخاری) دهد قول شرف
میشود در رۀ وحدت همه را یارتـــــــــرین