شنبه،  ۱۵  نوامبر  ۲۰۰۸


حزب وطن در داخل وطن،

 حزبِ سراسری چپ(!) و وحدتِ(!) عاجل اپراتیفی

(وحیدالله نوری)

بعد از بازگشت از وطن در فضای نورانی (!) اروپاه مثل همه جوینده ها و پیام آوران از داخل وطن من هم در جستجوی حل سوال های شدم که برای رفقا در داخل وجود داشت ولی در زمان کوتاه دریافتم که سوال ها اصلاً در اینجا بیشتر از آنجاست. و برخلاف روحیه ی اعتماد، خوشبینی، از خودگذری، صداقت، جهش انقلابی و تحرک توام با خوشبینی در داخل کشور، در اینجا روحیه ی شک، بی اعتمادی با دنیای ماجرا و بدبینی حاکم است. با وجودی که برای آنعده که مرض خودخواهی میان خالی و یا حسادت بدون چانته دارند تمام میشود ولی این یک واقعیت است که مثل من همه اعضای پُرافتخار ح.د.خ.ا. در داخل و خارج از کشور بطور عام و خاص با وجودیکه بنابر جبر زمان تعدادی بنام حفظ پیوند ها . . . !؟ در احزاب، سازمانها و کمیته ها . . . عضویت فزیکی دارند، همه میدانند که اولین نشراتِ با افتخار و با شهامت را پرچمداران «اصالت» بودند که درفش حزب، مکتبِ بزرگِ رفیق کارمل عزیز، ح.د.خ.ا.، تاریخ حزب و آرمانهای پاک شهیدان گلگون کفن وطن و آرزوی هزاران هموطن ما را با صداقت کامل جاودان ساختند که بار دیگر کلمه ی مقدس "رفیق" سر زبانها شد، درفش سرفراز حزب سرخرویی نشرات شد و بزرگمردِ مبارز کشور رفیق کارمل عزیز و مکتبِ بزرگش ح.د.خ.ا. به صفت نیروی مطرح، آزموده شده با اعتماد جای خودرا گرفت و . . .

بازهم در مقطع حساس که دشمنان داخلی و خارجی کشور و مردم عزیز ما در تبانی با افراد فرومایه و عناصری تصادفی و پرتاب شده در داخل حزب که از حقانیت ح.د.خ.ا. و از خواست و اعتماد مردم شریف ما نسبت به فرزنادن اصیل شان ح.د.خ.ا. مرگ خود و پلان های شوم تباهی ملت و کشور مارا می بینند با تمام نیروی شیطانی . . . حتی با استفاده سیاهترین اعمال و شعله ور ساختن جنگ توسط پروژه های اپراتیفی به نام های "طالبان"، "حزب اسلامی" و . . . فضای ترور و اختناق سیاسی و اجتماعی را حاکم ساختند تا سد شوند رستاخیز فرزندان اصیل وطن را با مردم شرافتمند شان.

بازهم همین پرچمداران با همت «اصالت» بودند که با درکِ خرد و احساس عالی انتخاب خاص اقدام خاص تجلیل از هشتادمین سالگرد تولد یگانه رهبرِ ملی- سیاسی و مردمی را که یار توده ها، شخصیتی که مربوط همه ملیت ها، مربوط همه روشنفکران و مربوط تاریخ پُرافتخار وطن زنده یاد رفیق کارمل را اعلام نمودند.

در زمان نشر پیام اول و دوم کمیسیون محترم من در کابل بودم، مطالعۀ هردو پیام باور کنید اشکها از چشم من بی اراده جاری بود مثل هزاران عضو حزب و مردم کشور که هزاران افتخار و درود به رفقای عزیز گرداننده گان «اصالت» و کمیسیون که با چنان صداقت، شهامت، احساس و دانش شان که واقعاً فرزندان مکتب بزرگ کارمل عزیز، ح.د.خ.ا.، در آن تجلی دارند فرستادیم.

زمان با آزمودن خود میگذرد، همه انتظار بودند که این پیامهای والای تاریخی در قدم اول توسط رفقا و یاران ارشد(!) ناجی های مبارزه و به اصطلاح روسای احزب و کمیته های جداشده از بدنۀ حزب (میراثداران(!) آرمانهای آغازین ح.د.خ.ا.) آن کادر های دست اول !؟ همراهی خواهد شد دریغا که تا اکنون چنان نشده است.

آیا ۲۱ سال سکوت، سازش، استراتیژی و تاکتیک کفایت نمیکند؟ آیا این همه ترس، ننگ، ندامت و یا توطئه است برعلیه جنبش وطنپرستان، روشنفکران، اعضای حزب و مردم کشور و یا هیچ کدام سر تسلیمی و سازش است، لطفاً یکبار با وجدان بیدار ویدیویی که در صفحه ی اول سایتِ «اصالت» است تماشا نمائید با وجدان بیدار تاریخ را ببینید و بدانید که امروز مردم برای فرد فردِ مکتبِ آن بزرگمرد چنان احساس و آرزو را دارند.

رفقا و دوستان عزیز !

شما خود حالا درک احساس و ترس چیزفهم ها، نابغه ها، و ناجیان سیاسی مارا ببینید، از پیامهای کمیسیون تجلیل و بزرگداشت از هشتادمین سالروز تولد رهبرِ زحمتکشان افغانستان زنده یاد رفیق ببرک کارمل.

·        حزب وطن که با بیست نفر سه حزب و . . . کمیته انسجام هستند هرنوع معامله را می پذیرند، ولی هیچ مصالحه را به خصوص مصالحه ی ملی و سیاسی را نه پذیرفته مردود و تخریب نموده به جز به طور نمایشی، جبری و تجاری شخص رفیق شهید نجیب و فامیلش را بخاطر . . . دیگر هیچکس قبول ندارند. به عجله رفیق عزیز تاریخ نویس و واقعه نگار خاص (واقعیت) محترم ودان را با پشتاره پُر کابل فرستاده و . . . اعلامیه ی فعالیت حزبِ وطن را در داخل وطن با رویای کنگره . . . !؟ اعلام نمودند.

·        * حزب متحد ملی، مصاحبۀ خاص رفیق عزیز علومی با سایت وطن، انتخابِ به موقع و تاکتیکی رفیق محترم سادات با زیر سایه ی رئیس افتخاری !؟ رفیق یاسین بیدار، نشر مطلب و دیکور خاص در رابطه با ۱۲ مین سالگرد شهادت رفیق نجیب الله !؟

·        * نهضتِ فراگیر ترقی و دموکراسی که در پیگیری از میراث از همه سبقت جسته انتخابِ به موقع و تاکتیکی رفیق عزیز، بزرگوار، شخصیتِ عالی و دانشمند سرخابی، خاموشی مرموز و سوال برانگیز رفیق توده یی، محترم نوراحمد نور و . . .، بازی اُپراتیفی نشرِ "سند وحدت" (!) در چند سطر بدون وضاحت مثل نوشتن یادگارها به در و دیوار، به یخ نوشتن روی آفتاب گذاشتن.

·        نهضت آینده با پنج آینده سازِ دورانساز دردِ ناگوارِ اپریل که با پنج نفر تقاضای موقعیت پنجصدنفری، دردِ دردآور "مجمع نیروهای چپ دموکرات" باز هم رفیق تیوریسن یگانه ی ما رفیق نایبی عزیز بدون درکِ اول و دوم شکسته نفسی کرده "حزبِ سراسری چپ"!؟ را پیام میدهند.

رفقای عزیز،

حالا برای شما، من مطمئن هستم که همه چیز روشن و واضح است که چرا این همه نیرنگ و فریب؟ با این همه عجله فقط چند نفر این سازماندهی را میکنند تا بار دیگر برای سالهای دراز صفوف حزب را سرگردان سازند بخاطریکه آنها به خوبی میدانند که امروز دیگر اعضای حزب با این همه بازی ها خسته شده اند و امروز اعضای حزب فقط خانه واحد خود ح.د.خ.ا. را میخواهند، شما میتوانید مشت نمونه خروار صدای خود و هزاران رفیق خودرا در نوشته های اخیری رفیق محترم یعقوب هادی مطالعه نمایید که شاعرانه نوشته اند در حالیکه عضو فعال نهضت فراگیر هستند. اعضای حزب که ۲۱ سال انتظار این آرزوی مقدس را دارند با آگاهی و مطالعه ی پیامهای کمیسیون برای شان روزنه امید باز شد و همه آرزو دارند تا این روزنه به واقعیتِ عملی تبدیل شود. اینست اصل مطلب که روسای محترم و رفقای ارشد(!) نه آموخته از تجارب دردآور بخاطر از دست دادن مقام های رهبری شان !؟ رجوع کردند، به بازی های خام اُپراتیفی، من همانطوریکه در همه نوشته هایم گفته ام اکیداً میگویم:

رفقای عزیز به اصطلاح حزب وطن! رفیق شهید نجیب با یک اشتباه تاریخی سرنهادن به خواست های شوم یکطرفه گرباچف حزب، وطن و مردم را به تباهی کشانید با تجارب اپراتیفی خود خود قربانی بازی اپراتیفی (پلان پنج فقره یی ملل متحد) سی آی ای شد و از اژدهای هفت سر آرزوی عاطفه مادری وصلت به هند را داشت. آموخته مصالحه ی که در خانواده از آن جلوگیری شود چطور میتوان با دشمن عملی شود.

رفیق نایبی عزیز! اگر از مود اصطلاح چپ، همایش و مجمع بگذریم خرد توان شما باید بداند که ما حزب سراسری داشتیم، داریم و خواهیم داشت. فقط انسجام ح.د.خ.ا. شمارا به آرزوی گذشته و حال فراموش شده ی شما برساند.

روسای محترم نهضت فراگیر و متحد ملی!

رفقا درست "متحد ملی" شدن و "نهضت" شدن شما را با کمیسیونها، پیامها، تخریبها و تخریش ها خوب به یاد دارند و خوب آموخته اند که این یادگار و حواله به قیامت (سند نوین وحدت(!)) را چگونه ارزیابی کنند. اگر شما واقعاً صداقت و شهامت وحدت را دارید چرا با اصل خود، ح.د.خ.ا.، ندارید؟ چرا هردو سازمان تانرا را منحل نمیکنید، مگر شما قبل ازین یک اصول، یک تشکیل، یک برنامه و اساسنامه نداشتید؟ سوابق فرکسیونی شما زیاد است یا سوابق اصل شما؟

در رابطه به کمیته ها . . . که بنام ح.د.خ.ا. به اصطلاح فعالیت دارند برای من این سکوت سوال برانگیز چنان تاسف آور و دردآور است که جایی برای چیزی گفتن نیست.

من بنابر خواست خود و رفقا از داخل با رفیق شیر احمد صارم تماس گرفته و مورد سوال قرار دادم که سوال من را به سوال جواب دادند گفتند که شما برداشت خودرا از داخل کشور بگویید در رابطه به اقدام ما، بعد از تشریح یک جواب خلص دادند، پس ناراختی شما چیست؟ بعد از پافشاری،  گفتند که آرزوی ما گردهم آمدن رفقا است نه گرد خود چرخیدن رفقا، وی گفت، شما ناراحت نباشید، تماس ما با رفقا و از رفقا با ما وسیع است و هنوز تا ۱۵ دسمبر وقت کافی باقی مانده است. فقط یک مانع اجباری وجود دارد که رفقای ارشد(!) ما در مهاجرت در کشورهای سرمایه داری تحت تاثیر کتگوری های سرمایه داری که جهان را به سه جهان شماره داده اند آنها هم اعضای حزب را به سه نسل تقسیم کرده اند و نسل سوم حزب را به همان برداشت سرمایه داری به هیچ میشمارند و برای شان هر حرکت غیرقابل قبول، باور و تحمل است به همین خاطر است که دنبال سرنخ، ترصد و امتحان مصروف هستند. حتماً ترصد، امتحان و دنباله روی شان آنها را به ما میرساند که خود روزی بوده اند (فرزندان مکتب بزرگ کارمل عزیز ح.د.خ.ا.) که این افتخار بزرگ را ما داشتیم و داریم.

وقتی به تصاویر نشر شده ی سایتِ وطن دقیق شدم گفته ی موصوف به یادم آمد که در آن تصاویر من رفیقی را ندیدم که کمتر از ۵۰ سال عمر داشته باشد.

آنچه من آرزو دارم اینست که رفقای عزیز آنعده محترمین ما که با ایجاد فرکسیونها، سازمانها، احزاب، نهضت ها و کمیته ها موانع در راه انسجام حزب را به هر دلیل تا امروز ادامه داده اند دیگر ختم شده است. هرآنکه باور و اعتماد به حقیقت دارد و داد حب وطنپرستی و مردمدوستی دارند فقط با منحل کردن همه سازمانها و رو آوردن به کنگره و یا کنفرانس سراسری حزب با انسجام خانواده بزرگ ح.د.خ.ا. میتوانند صداقت و خدمت عملی را برای مردم و کشور ثابت ساخته با اعلام اعلامیه ی مشترک در این یکماه به روح آن بزرگمرد مبارز سایر رفته گان ما و به روح لاله زار شهیدان گلگون کفن ما آرامش بخشیده صفحه زرین تاریخ را ثبت نمایند. و هرآنکه از این حقیقت چشم پوشی نموده رو به ماجرا ها نموده دشمنان حزب و مردم اند که آگاهانه در خدمت ارتجاع بین المللی و داخلی قرار داشته و نمیگذارند تا انسجام واقعی فرزندان اصیل مردم شرافتمند ما به میان آید. پس برماست که از آنها بریده و همه ی آنها را به پیشگاه ملت و حزب معرفی بداریم.

 

زنده باد حزب دموکراتیک خلق افغانستان !

 

 

نوت: نوشته ی خودرا به سایت های وزین پندار، مشعل، «اصالت»، آینده و مهر فرستادم، امیدوارم که در قسمت نشر آن لطف نموده اقدام ورزند. 

 

 

وحیدالله «نوری»

wahidullahnoori@hotmail.com

 

 

توجه !

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با کسب مجوز کتبی از «اصالت» مجاز است !

کليه ی حقوق بر اساس قوانين کپی رايت  محفوظ و متعلق به «
اصالت» می باشد.

Copyright©2006 Esalat

  

 

www.esalat.org