Tuesday, April 9, 2013 4:44:28 p.m.

 


اسدالله زمری

                           

پسرلی ته بلنه

  

                    پسرلیه   درنه    ځار شم    له   غوټیو    سره راشه

                                                                         هر خوا و شینده  ګلونه  رنګینیو  سره   راشه

                    مونږ نه هیر شولې ښاغلیه تانه هم به یو هیر شوي

                                                                         زاړه  یار  ته   انډیواله  له   ډالیو   سره راشه

                     د جګړې خوني بلا   مو  نورله  کوره  را  وباسه

                                                                        ورک یې کړه لیوان د ژمي، له سړیو سره راشه

                    تورو وریځو او کارغانو مو زړه تور کړ له جهانه

                                                                     دا یو ځل خو  له  ګرمۍ  او توتکیو   سره   راشه

                     د شپې خپور دا تو ر څادر نور ټول وطن نه کړه زمونږه  (۱)

                                                                    غرق یې کړه   پخپلو   وینو    له بریو  سره راشه

                     د نهال په پلمه راغله   لو      ئې ګډ کړ    د سرونو

                                                                    دې   دوکو   او د غلۍ ته    له   سیلیو سره  راشه

                    نور به څومره لا سپکیږو نور به څومره  رټل کیږو

                                                                    د شملو  دې وران  وطن   ته   له پګړیو سره راشه

                    نه موخور چیرته خوندي ده، نه مو مور په عزت مړه شوه

                                                                      د وطن  د  لوڼو   پت  ته   له  ټیکریو سره راشه

                    کاڼي- بوټي فریادي  دي     له روانو      نا کردو نه

                                                                         د بریښنا قمچین  را واخله  هټکړیو سره راشه

                    د نری باران په تاو خو زمونږ ورانې شی کوډلې

                                                                     د« ماڼیو »(۲) ورانیدو ته  یې له ږلیو سره راشه

                    هر مړۍ   مو    ده   لړلې د  یوه عزیز    په وینو

                                                                 د ستر خوان ته  زمونږ    وږیو   له ډودیو سره راشه

                    شل کلن د ژمي  فصل  ته   یو ټکی د پایان  شه

                                                                     کنګلونه مو  اوبه   کړه   له   سپرغیو سره راشه

                     د زلال  په شان  اوبه مو اوس له زهرو نه دي ډکې

                                                                      جام مو ډک بیا له سوما  کړه له مستیو سره راشه

                    ډکوي چې په سرو وینو  د هلمند – کابل سیندونه

                                                                       د ایران او پنجاب حرص ته له مرګیو سره راشه

                     د سرو وینو دا سیلاو ته   قربانی ټول افغانان شول

                                                                         کړه شفیع  قران  د آمن له    زاریو سره راشه

                    سوله  څه ده ،آمن کوم دی هوسائي څه شي ته وائي؟

                                                                    دا هیر شوي راپه یاد کړه   له   ښادیو   سره راشه

                     سمه ډکه په قبرو شوه  ،څنګه وکینو  ګور غرو کې؟

                                                                    ځوانیمرګ ځوانیمرګی کړه له ډولیو سره راشه(۳)

                    کومه پیغله او کوم ځوان دی  چې به زوړ په ځوانۍ نه وي؟

                                                                         کړه موسَم د ژوند فصلونه له هستیو سره راشه

                     کفنونه دومره  ډیر شوه چی مو بس دي  تر قیامته

                                                                         د پنبې ګلان   قوده   کړه   له  کالیو سره راشه

                     د نارنج د سپین ګل سترګه اوس د وینو اوښکې ژاړي

                                                                        د ماتم ګرد ئي   ور پاک   کړه تسلیو سره راشه

                     د انځر اوښکې کړه پاکې  د چنار   په ګوتو باندې

                                                                  د انار زخمي  زړګي   ته   له    پټیو    سره   راشه

                     د نښترو په شنو ستنو  د غاټول پرهر    رفو   کړه

                                                                    د  مڼې  د ګل   ښکلا   ته   سپیلنیو   سره    راشه

                    د سنځلو په بوی مست کړه د وطن غرونه   رغونه

                                                                    هر  وستل ته   د ولس  می له  خوښیو  سره راشه

                    چې شي مات ترې په خوښۍ کې په هر پوله او پټي کې(۴)

                                                                    د وطن غمجنو پیغلو   ته   بنګړیو   سره    راشه

 

د زمرو  ښکلی وطن دی د افغان سمسور ختن دی

د هیلیو  په  وزرونو    له   هوسیو سره  راشه

 

(۱) د شپی  له څادر نه مقصد د امریکی بیرغ دی

(۲) دلته مقصد د حاکمو جنګسالارانو هغه د چور او غارت په پیسو جوړی شوی ماڼۍ دی چی په شیر چور یی شهرت موندلی دی

(۳) د ښاغلی شرر ساپی نه په اجازه، دهغه د غنم په شان می ریبی غنم رنګه ځوانیمرګه شعر نه په پور

 (۴) د پسرلي نخښې ښکاره شوې + په هره پوله کې بڼګړي مات شوی دینه لنډی نه په الهام

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org