پنجشنبه، ۲۱ اگست  ۲۰۰۸

 

تـاج محمد (فعـال)

تنـم زجــوربـتــان کی بــه اختــیارمـن است

نگـربه سان غروب این عمرفـرارمـن است

اگـرچـوجـام شـراب گـرلب اش بکـام رقیـب

قســم بـنــام خــــدا ، روز انتحــارمن اسـت

ببیــن بـه چهــره من مـژده ی خــزان دارد

بـروزوعــده دیــدار، کــی اعتــبار من است

تــرا بجــان من امروز بـگـش به تیغ نگــاه

حنای دسـت توخونم ،همـین شعـارمن است

بیــاد قـامت ســرکــش ،خمـارنـرگـس مست

چــگونـه زارخمیــدم زدســت یــارمن اسـت

میــان رهــروایــن قــافــلــه منـــزل عشــق

شــوم فــدای تـو ای نازنیـن قــرارمن است

منــم نــثــارتـــو ســازم بتــا جــــزیــــره دل

کنـون کـه آب گرفت خانـه و دیـارمن اسـت

شــنوصــدای دلــم ، شعــرمن ، تــرانـه من

فغــان و نـالـــه مـن ،آتــش شـرار من است

(فعــال) زدست رقیب خـامـه قلــم چه باک

مــریــد عشــق نهـان قـلـب دغــدارمن است

تـاج محمد (فعــال)

۲۲ حوت ۱۳۸۶

اطریش

 

 

   پیـوستـــه درهـوای تـو سـوختــن گــناهـی کیــست

   صــد تیـــرکــاری می زنــدم آن نـگـاهـی کیــست

   فــــریـــاد و نــــالـــه ام نگنـــجـــد در یـــن ســـرآ

   از آســــمــان میـــگــــذرد دود و آهــــی کیــســت

   چنــدی شــــده ز تـیـــر نــگـــاه خورده بـرجـگـــر

   تکـــرار می زنــــد نمکــــم ایـــن جفـــای کیســت

   با آنکـــه در عـــذاب تـــو بگـــذشــــت عمـــر من

   چـــون ســایــه در قفـای تــو بـودن وفــای کیسـت

   لــب میــگــزی ز تـلخـــی می  واه بـــه حـــال من

   صــد پیـالــه زهـرچـوبـاده مینـوشـم صفای کیسـت

   بــا وســوســــه از روی حیـــآ چشـــم مــن فــتـــاد

   بــر چــاک پــراهیـــن بتـآ سجـــده گــاهـی کیســت

   بــرخواســـتــم ، بـــوســـــه زنـــــم بــر جمـــال او

   دانـــی مگـــر، گــوچـــه عشـــق رد پــای کیســت

   دارم فغـــان زجـــور زمـــان همچــــو عـاشــقـــان

   درحیـــرتـم ( فعـــا ل ) بگــو ایــن خطـای کیسـت

تاج محمد (فعـال)

۵ می ۲۰۰۸

 

 

    بـاز امـروز گــردش چشـمت قیــامـت می کنــد

    خلق چـه داند حال مـا بی جـا مـلامـت می کـند

    مستی چشمان شــوخ ات فتـنـه هـا بـر پـا کنـد

    هـرکه می زین جام می نوشد شهامت می کـند

    معتصب یــکبـــاربـــینـــد آن رخ زیـــبـای تـــو

    من یقیــن دارم کــه از گفتــار نـدامـت می کـند

    مفتـح و مــلا و آخــونــد این پرهیزگاران قرن

    داشته باشی ثـروت و صـورت سلامـت می کند

    پشـت هـر زاهــد بـی نـام سجــده طاعـت مکن

    گفته بـودند جا سوس انگلیس امامـت می کنـد

    ناصحـآ طعنـه مـزن بـا خـرقـه ی ظاهـر فریب

    تـوبـه و طـاعـت نـه تنهـا ایـن علامت می کنـد

    مـصــلحـت دانــم بــرو از مــردم دانـا بـپــرس

    عشق بازی را نه عرض وطـول وقامت میکند

    هــــرکــه ازهـر رهگــذربـارســم و آئین دیگـر

    تـا رسیـــدن بهــرجـانـان استــقـامــت می کنـد

    دســت نقـاش جهــان درخــلقت ایــن کایـنــات

    عــبرتـی دارد زمیــن انســان اقـامـت می کنـد 

    عشــق مخــلـوط از ازل انــدرسـرشــت آدمـی

    ای ( فعـال ) روشن ضمیرتایید کلامت می کند

تاج محمد (فعال)

 

 

بیاد مادر وطن

یـــاد مـی آیــــد مــرا از مـــادرم       مـــادرم ام الــــبـــــلاد نــامــــورم

ما همــه نـــام ونشـانی داشتیـــم        یـک زمان خانی وشاهی داشتـیم

سرزمیــن آریــا بــود خـــانــه ام        درج تاریخ گشت همــه افسانه ام

راد مردان حمله چنگیـــزشکست        فــوج اسکنــدرمقــدونی شکست

ایکـه وانگلیس درجهان بدنام شد      درس وتعلیــم پــلان هـا خـام شـد

پهلوان مردی چو رستم داشــتیم        نـاجی ملــت چــه با فهـم داشـتیـم

فتنه جویان کهنه کاران بــیشمار        شــور و شــرانداختـند درین دیار

خانـه هــا کاشــانه ماتـم گرفـــت        شهر را یکبــاره سوگ غم گرفت

برجـوانان نام کافــرمانــده شـــد        فتوایـش درمدارس خوانــده شــد

دزد ورهــزن پیــرو قــرآن شــد        بـود گــدای ملک ما او خــان شـد

زاهــدان نیـک نـام بـد نـام شـــد        روز روشـن بــرسـر ما شـام شـد

مرد وزن آواره ومهاجرشـدیـــم        خان ملک خود بودیم مزدورشدیم 

خرمن هســتی ما آتــش گرفـــت        دشمن دیـریـــن ما پــاداش گـرفت

لشکربیگانه چون گـــرگان مست       خون میریخت هرطرف کمزاد وپست

جیره خوران پیکربــودا شکست        قـامـت آن جفــت بـی همتا شکست

لیک افسوس میهنم ویــرانه شد       عــاشقانش درغمــش دیــوانه شـد

باغ وبوستانم کنون گشتــه خزان       بلبــلانـش از خمــوشی مـرده سان

مادرم امروز سرگــردان شدیــم         هرکجــا درمانــده و حیران شــدیم

مــا همـه آواره گــان بی وطـــن        صدقه نــام تــوسازیــم جـان و تـن

من تــرا امروز پریشــان دیدمت        سـوگـواربا سوز وهجــران دیدمت

داغــدار چـون مادری در ماتمی        قــد خمیـده اشـک می ریــزد همی

ای خــــدا دار و ندار ما چه شد        هست و بـود روزگــار ما چـه شــد

سینـــه اش خالی ز فرزندان شد      آن وطن هرگوشــه اش زنــدان شـد

جای بلبل را گرفت آن جغد کـور        تــا کنــد تطبیـق حکمـش را به زور

نوگران و مزدوران حاکم شدند        نـزد اسلام هر زمان محکـوم شدنـد

مادرم ایــن جـانیــان کهنـه کـار        کی شـود یکبــاره گــردند سر بـدار

میهنــم آزاد زغــــداران شــود         روزگــارش پــاک زبـــادران شــود

ای (فعال) گفتند چاه کن زیر چاه

باورت گـر نیست وا کن یک نگــاه

تاج محمد (فعـال)

 

 

توجه !

کاپی و نقل مطلب فوق صرف با ذکر نام و ادرس سایت «اصالت» مجاز است !

  

 

www.esalat.org