مولانا عبدالکبیر (فرخاری)

ونکوور کانادا

 

استاد فضل

بر پیشگاه (فضل) گهـــر ریز در سخن           بر جیب خــــــــــــود نسیم برد مشک از ختن

دارد تسلسل هنـــــــرش تکیه بر سپهر           از حــــــــــــــــلقه ی نخست فتد شور در یمن

فرشته ی امید کشد بـــــــــال بر زمین            الگوی خــــــــــــــــــلق نیک برد شمع انجمن

همچون صدف پیـــام گهر میدهد زمان            آبستن است مام مسیح طفل بت شـــــــــــــکن

چینم ز باغ صولت این مرد ارجمنــــد            دستم رسد به میوه ی یک شاخــــــــه ی کشن

از رشحه ی که میچکد از پنجه ی قلـم            خشتی نهــــــــــــــــد به کاخ ادب در بن زمن

دوزد بـــــه نسل آتیه ام جامه ی شرف            با سوزن خیـــــــــــــــــال کند بخیــــه پیرهن

آزرده دل ز گردش این چرخ کج مـدار            فصل بهـــــــــــــــــار و بستر گل مامن زغن

(هرگز نمیرد آنکه دلش زنده به عشق)            ثبت است نام (فضل) تو در دفتر چمــــــــــن

مجنونم از فراق تو استاد نــــــــــامدار            قیس است یار کوچــــــــــــه و فرهاد کوهکن

(جوهر) دهد (فروغ) گهی چشم کند بین           گاهی (ثنا) بپای تفــــــــــــــــــــکر زند رسن

دستار (مستمند) چو دیهیم و تاج جـــــم            ریزد به جام شعــــــــر شراب از خــــــم کهن

در قصر دل نشسته رخ شوخ و تابناک            بر دست من گره زده گیسوی یــــــــــــــاسمن

رز را مگو حــــرام گهی بشکفد گللاب           (ساقی) بیار باده حلال است چــــــــــــون لبن

خوانم به صفحه ی نگهش حرف دل نشین

(فرخاری) حرف ناب نگهدار از لجن

 

تاریخ ارسال به «اصالت»:

Sat, 7 Jun 2014 12:48:55

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

 

www.esalat.org