تاریخ را نمیتوان تحریف نمود!!!

درود و افتخار جاویدان تاریخ به سربازان انترناسیونالیست و صلحدوست اتحاد شوروی!

رفیق گرانقدر انجینیر (همت) عزیز،

اظهار سپاس از اینکه سخنرانی های مستند دکتور نجیب الله را به نشر سپرده اید. ما به عنوان شاهدان زنده ی آن زمان چه می توانیم بگوییم با این همه چشم سفیدی های زمانه؟

جواب سوالهای شما برای مخاطبین سایت وزین «اصالت» در سخنرانی های مستند دکتور نجیب الله و عکسهای یادگاری او یکجا با رهبران شوروی بطور روشن داده شده است. و ما فقط بطور خلص گفته می توانیم که:

گر محک تجربه آید به میان

تا سیاه رو شود هر که در او غش باشد

یزدان ظفری

بدست اندرکاران سایت پرمحتوا و مردمی «اصالت»!

سلام ها و احترامات زیاد مرا میپذیرند.

امیدوارم همه دارای صحت و سلامت باشید. لطفاً در نشر یک سلسله جواباتم در مورد سوالات منتشره ای شما در سایت، اقدام فرمایند. با درود های آتشین .

امین الله مفکرامینی از ایالت منی سوتای امریکا

۱۴ فبروری ۲۰۱۱

به گرداننده گان و مسؤولین سایت پر محتوا و مترقی «اصالت».

البته من در مورد انگیزه های سوالات مربوط به اتحاد جماهیر شوروی سوسیالستی سابق به هر نوعی که باشد دخلی ندارم. باید خاطر نشان ساخت که در باره حضور قطعات نظامی محدود اتحاد شوروی سابق از طرف دوستان و دشمنان و هم متعلقین دسته های مختلف سیاسی چپ و راست در سطح ملی، منطقه و هم سطح بین المللی تذکراتی زیاد صورت گرفته و من نمیخواهم به بحث اضافی و تکرار آن در اینجا به گفتگو بپردازم. البته نظر من بکلی از دیگاه شخصی من که حق ارایه آنرا دارم می باشد و به هیچ سازمان سیاسی و غیر سیاسی وابستگی ندارد. لطفاً آنرا چنانکه تذکر داده ام نشر فرمایند.

 البته درباره اینکه روز ۲۶ دلو روز نجات ملی از طرف محترم شهید دکتور نجیب الله اعلام گردیده از لحاظ مفاهیم اصلی و حقوقی، ابطال این نظریات را که اتحاد شوروی غرض کمک های انترناسیونالستی آمده بود و آنها پیام آوران صلح بودند و یا اینکه آنها برای کمک برای مردم افغانستان آمده بودند، میرساند. همچنان شعار: درود و افتخار جاویدان تاریخ به سربازان انترناسیونالست و صلحدوست را نفی میسازد زیرا تذکر کلمه ای "نجات" معمولاً وقتی استعمال میگردد که شخص، یا گروهی و یا ملتی و یا سرزمین و کشوری در اثر دخالت ها و یا حضور آنها، منافع اقتصادی، سیاسی و نظامی، فرهنگی و مذهبی و عمدتاً حاکمیت ملی آنها در معرض تهدید و مخاطره قرار داشته باشد و یا قرار بگیرد   خلاصی از این شرها را "نجات" و یا "نجات ملی" میگویند.

 و الا تذکر "ماتم ملی" بعوض "نجات ملی" میتوانست پرمفهوم باشد اگر اینکه کس بپذیرد که واقعاً حضور قطعات نظامی محدود شوروی و کمک های آن، بخاطر نجات مردم و میهن صورت گرفته است.

 در قسمت اینکه اعضای ح.د.خ.ا. بخاطر نجات وطن و مردم میهن ما رزمیده اند در آن جای شک و شبه نیست. چه اهداف والا و مرامی حزب دموکراتیک خلق افغانستان خدمت بمردم ما را و تامین دموکراسی در میهن ما را برای خلق ستمدیده ای ما دربر داشت که تا ایندم اعضای قهرمانش مطابق اهداف والا و مرامی اولین اسناد برنامه وی آن با شرایط زمانی و مکانی آن ولو بدسته های مختلف سیاسی چپ مترقی منقسم اند به مبارزات پیگیر خود چه در داخل میهن و چه خارج از آن مصروف کار و پیکار انقلابی بوده و میباشند.

 در قسمت دیگر سوالات که آیا اتحاد شوروی دوست بزرگ ما بود در این جایی شکی نیست و نخواهد بود اگر مفهوم نجات ملی را که ۲۶ دلو گفته شده مربوط به حضور قطعات محدود نظامی اتحاد شوروی در بعد از پیروزی انقلاب ثور ۱۳۵۷ بدانیم. نه قبل از آن (قبل از انقلاب ثور ۱۳۵۷) زیرا دوستی بین دولتین اتحاد جماهیر شوروی سوسیالستی و افغانستان طی سالیان متمادی وجود داشته و بر مبنای حسن همجواری و کمک های متقابله استوار بوده که واضحاً نمی توان از کمک های بی شایبه آن در عرصه های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و غیره چشم پوشی کرد و آثار آن کمک ها در همه عرصه ها فعلاً هم محسوس و برجسته است.  باید تذکر داد که ارتباطات دوستی بین دو دولت از سالیان درازی از طرف لویه جرگه های افغانستان بر آن مهر تایید گذاشته شده بود.

 در مورد سوال اینکه آیا واقعاً با عودت قوای شوروی به وطن شان خطر برای حاکمیت افغانستان رفع شده بود؟ باید گفت: خطر برای حاکمیت افغانستان قبلها از حضور قطعات محدود نظامی شوروی در رژیم های گذشته و وابسته بارتجاع ملی و بین المللی در میهن ما وجود داشت که این موضوع با حضور قطعات نظامی اتحاد شوروی بعد از انقلاب ثور بطور کلی ارتباط نمیگیرد و ما میتوانیم خطر و عدم موجودیت خطر در مورد حاکمیت افغانستان را بعد از عودت قطعات نظامی اتحاد شوروی و بعد از آن حضور ناتو و هم  پیمانان شان تحت عنوان کمک و تأمین صلح و دموکراسی به مقایسه و ارزیابی بگیریم.

ولی یک چیزی را میتوانم بگویم که حضور قطعات نظامی شوروی بعد انقلاب ثور ۱۳۵۷، انقلاب را با دستاورد های آن خدشه دار ساخت، انقلابی را که پیروزی آن به اشتراک نیروهای نظامی وطنپرست، هم میهنان صدیق و اعضای پرافتخار حزب دموکراتیک خلق افغانستان بدون موجودیت نیرو های نظامی اتحاد جماهیرشوروی صورت گرفته بود. من بیاد دارم آن دقایقی را که مردم با نثار دسته های گل و حتی تهیه آب و غذا به تانکیست های قهرمان و سایر اشترا ک کننده گان پیروزی انقلاب ثور ۱۳۵۷ از آن استقبال نمودند.