چهارشنبه، ۲۱ اگست ۲۰۱۳


 

عبدالرحیم هاتف سیاستمدار حلیم

 

الحاج امین الدین «سعـیـدی- سعيد افغاني»

مدیر مرکز مطالعات ستراتــیــژیکی افغان

و مسؤول مرکز فرهنگی د حق لاره- جرمنی

«كل نفس ذائقة الموت وإنما توفون أجوركم يوم القيامة فمن زحزح عن النار وأدخل الجنة فقد فاز وما الحياة الدنيا إلا متاع الغرور » (سوره آل عمران : آیه ۱۸۵) (هر نفسى چشندهء مرگ است و جز اين نيست كه مزد خويش را تمام داده خواهيد شد در روز قيامت، پس هر كه از دوزخ دور داشته شد و به بهشت آورده شد هر آئينه به مراد رسيد و زندگى دنيا جز بهره فريبينده بيش نيست). همچنان پروردگار با عظمت در سوره (لقمان آیه :۳۴) «ميفرمايد :«وما تدرى نفس ماذا تكسب غدٱ و ما تدرى نفس بأى أرض تموت» (و هيچ شخصى نمى داند فردا چه كار خواهد كرد و هيچ كسى نميداند كه به كدامين سر زمين خواهد مرد). و باز هم میفرماید : «فإذا جا ء أجلهم لا يستاخرون ساعة ولا يستقدمون» (چون وقت مقرر أجل فرا رسد، نه ساعتى پيش رود و نه به تاخير انداخته ميشود)

با تآسف فروان خبر وفات دانشمند شهیر کشور، سیاستمدار حلیم و بزرگ کشور عبدالرحیم هاتف را دریافتم.

اینک به پاس دوستی و شناخت که ازین دانشمند و شخصیت بزرگ کشور داشتم و دارم صرف غرض ادای حق دوستی و شهادت خیر و بزرگی و وطن دوستی ایشان دو سرگذشت کار دیپلوماتیک آنرا با شما شریک می سازم. امید وار هستم به نحوی ادای وجیبه نموده باشم.

ملاقات عبدالرحیم هاتف با صدام حسین

قویترین رییس جمهور دولت عربی عراق در اواخر قرن گذشته:

به سلسله سفر ها و تلاش های مرحوم عبدالرحیم هاتف شخصیت برازندهء کشور برای تأمین صلح و استقرار در کشور عزیز مان افغانستان و منطقه و تلاش برای حل مسایل مطروحهء کشور ما افغانستان و منطقه، در سال ۱۹۹۰ م من یکجا با عبدالرحیم هاتف عازم عراق شدیم، این سفر در زمان صورت گرفت که فقط تقریباً ۲۵ روز بعد آن عراق به کویت حمله میکند. زمانیکه ما وارد بغداد شدیم فضای آن کشور حالت خاصی نظامی بخود اختیار نموده بود.

همه ای مسوولین ملکی و نظامی در حالت آماده باش و احضارات درجه یک بسر می بردند. سراسر شهر بغداد از میدان هوایی الی پایتخت با وسایل حربی و نظامی و آمادگی برای یک حالت اضطراری بچشم میخورد.

محل اقامت ما در یکی از قصر های صدام حسین انتخاب گردیده بود، ما با تشریفات و سکورد خاصی تشریفاتی در محل اقامت خویش جابجا شدیم. بعد از استراحت کوتاه، امور تشریفاتی، وقت ملاقات و مدت ملاقات ما با صدام حسین توسط رییس تشریفات صدام حسین بما اعلان گردید.

ما به فردای آنروز با تشریفات خاص قطعه نظامی به قصر ریاست جمهوری، به ملاقات صدام حسین برده شدیم. صدام حسین در حالیکه به لباس نظامی خاص ملبس بود و سلاح کمری خورد نیز با خود داشت، به استقبال عبدالرحیم هاتف آمد.

عبدالرحیم هاتف صحبت خویش را با زبان فصیح و جملات زیبای عربی آغاز کرد. شنیدن چند کلیمهء عربی و آنهم با فصاحت عالی، بر روحیه قویترین رییس جمهور کشور عربی در منطقه یعنی صدام حسین تأثیر خاص کرد و با فشار دادن دست صمیمی از عبدالرحیم هاتف استقبال بعمل آورد. در این ملاقات با صدام حسین طارق عزیز، وط یاسین رمضان معاون دوم و رییس دفتر صدام حسین در حالیکه لباس نظامی به تن داشتند، نیز حضور داشتند.

عبدالرحیم هاتف طبق پروتوکول تعیین شده با فورمولبندی دقیق عالمانه هدف سفر خویش را به کشور عراق و ملاقات با جلالتماب صدام حسین در میان گذاشت. در این ملاقات محترم عبدالرحیم هاتف در مورد اوضاع افغانستان، و منطقه معلومات موجز را مطابق وقت تعیین شده ارایه داشت.

صدام حسین با در نظرداشت اینکه خسته بنظر میرسید با تمام دقت و تایید، صحبت های عبدالرحیم هاتف را گوش میداد، و در هر بخش به طارق عزیز وط یاسین رمضان هدایت میداد، صدام حسین از تحلیل عالمانه محترم هاتف بخصوص از معلومات ارایه شده در مورد مواضع کشور های منطقه و از جمله جمهوری ایران و کشور روسیه با افغانستان با دقت تام گوش داد. محترم هاتف کوشش میکرد تا صحبت های خویش و این ملاقات را مطابق وقت قبلاً تعیین شده به پایان برساند، ولی صدام حسین با علاقمندی خاصی صحبت جناب ع هاتف را با سوالهای خویش طولانی ساخت.

من چند بار با صدام حسین ملاقات داشتم ولی در این ملاقات ملاحظه کردم که صدام حسین تا چه اندزه تحت تاثیر صحبت های محترم عبدالرحیم هاتف قرار گرفته است.

عبدالرحیم هاتف مانند یک حکیم، یک عالم و خبیر بر روان صدام حسین اثر گذاشت و باین ترتیب در عمل وقت ملاقات به اساس علاقمندي صدام و سوالات وی، سه برابر وقت تعین شده طولانی شد. خواسته های مطرح شده توسط جانب افغانی، یادداشت و برای عملی شدن آن به مسوولین عراقی توسط صدام حسین هدایت عاجل داده شد.

صدام حسین، از ملاقات با عبدالرحیم هاتف ابراز تشکر نموده و به ط یاسین رمضان هدایت فرمود تا جناب ع هاتف را مطابق به امکانات زمانی و کاری جناب هاتف به اماکن تاریخی بغداد، نجف و کربلا همراهی نموده و مدت اضافه برای باقی ماندن هاتف صاحب در عراق مطرح کرد که با خرسندی پذیرفته شد.

صدام حسین که بعد ها معلوم شد، مصروف تدارک حمله به کویت بود، از صحبت های عالمانه هاتف با ابراز خرسندی استقبال کرد.

ملاقات عبدالرحیم هاتف

با حافظ الاسد رییس جمهور سوریه.

چنانچه گفته آمدیم به سلسلهء سفرهای جناب عبدالرحیم هاتف برای امر صلح و حل مشاکل مطرح در کشور و منطقه در اواخر سال ۱۹۹۱ م زمانیکه مصروف ایفای وظیفه در سفارت افغانی در کشور لیبیاء بودم یادداشتی از وزارت خارجه افغانستان در یافتم که غرض تنظیم سفر عبدالرحیم هاتف به کشور سوریه سفر نمایم که به اساس آن یکروز قبل از تشریف آوری هاتف صاحب، به شهر دمشق مواصلت کردم.

بفردا همان روز به میدان بین المللی شهر دمشق رفتیم و از عبدالرحیم هاتف به همراهی مسؤولین ریاست دفتر ریاست جمهوری حافظ الاسد از عبدالرحیم هاتف پذیرایی بعمل آوردم.

زمانیکه به اقامت گاه خویش در دمشق مواصلت کردیم، موضوع ملاقات با حافظ الاسد را با مسوولین جانب سوری در میان گذاتشیم.

جانب سوری خواستار ملاقات عبدالرحیم هاتف با عبدالحلیم خدام شدند و گفتند که متاسفانه حافظ الاسد در خارج شهر دمشق و در ولایت لاذقیه که از دمشق فاصله زیادی دارد، مصروف میباشند.

ما ملاقات با عبدالحلیم خدام معاون حافظ الاسد، را پذیرفتیم ولی در ضمن در صورت ممکن خواستار ملاقات با حافظ الاسد نیز شدیم.

بفرادی آن روز بعد از ظهر مسوول دفتر تشریفات ریاست جمهوری حافظ الاسد، غرض ملاقات موجز به نزد عبدالرحیم هاتف در اقامتگاه شان آمده و در مورد جزئیات ملاقات جناب عبدالرحیم هاتف با حافظ الاسد توضحیات را بعمل آورند. ما بعد از ظهر با تشریفات به ملاقات حافظ الاسد به قصر ریاست جمهوری حافظ الاسد انتقال داده شدیم.

واقعاً هم حافظ الاسد از ولایت لاذیقه در همان لحظات به شهر دمشق مواصلت کرده بود، حتی عینک مطالعه خویش را در بکس دستی خویش گذاشته بود و از عینک مطالعهء رییس دفتر خویش استفاده نمود، ملاقات رسمی آغاز شد و عبدالرحیم هاتف با فهم عالی سیاسی و دیپلوماتیک صحبت را آغاز کرد و طرح های خیر اندیشانه را در رابطه به صلح منطقه و حل مسایل مطروحهء افغانستان و منطقه با محترم حافظ الاسد در میان گذاشت.

عبدالرحیم هاتف چنان سیاستمدار آگاه بود که با الفاظ مختصر مفهوم بزرگی را نه تنها تشریح میکرد، بلکه جانب مقابل را بر قبولی و عملی نمودن آن به نوعی وادرا می ساخت.

عبدالرحیم هاتف زبان گویا داشت بر زبانهای عربی، انگلیسی، اردو، پشتو و دری تسلط کامل داشت از تاریخ و فرهنگ اسلامی و تاریخی مردم کشور سوریه اطلاعات کافی داشت، او با صحبت و به بیان مثال ها از شهامت و تاریخ سوریه یاد آوری نمود، و مثال زنده ای برای حافظ الاسد بیان میداشت، و حافظ الاسد از معلومات ارایه شده از او ضاع افغانستان و منطقه و بخصوص روابط افغانستان و شوروی وقت را با دقت گوش میداد، و از اینکه با دانشمند بزرگی افغانی صحبت دارد، بسیار استقبال نمود، مدت ملاقات از نورم تعیین شده پرتوکول توسط حافظ الاسد به درازا کشید، و من شاهد بودم که صحبت های عبدالرحیم هاتف چه تاثیر را بر حافظ الاسد بعمل اورد .

مرحوم عبدالرحیم هاتف منحیث یک معلم و مدبر و یک سیاستمدار حکیم در ملاقات ها می درخشید.

ملاقت های با سران کشور های اسلامی بی نهایت آموزنده و با فهم بود.

مرگ جلالتماب عبدالرحیم هاتف ضایعه بزرگی برای مردم افغانستان برای فرهنگیان، برای دیپلوماسی افغانستان است، او نه تنها عالم سیاسی و دیپلوماتیک بود، بلکه در امور دینی مطالعاتی عمیقی داشت. او خبیر در شوون افغانستان بود، او تاریخ دان وعالم بی مانند بود، عبدالرحیم هاتف بسیار کوتاه ولی پر معنی صحبت میکرد، به تاریخ ملل علاقه خاصی داشت، رفتن به موزیم را دوست داشت، از همراهی با آن هیچ وخت احساس خستگی به انسان رخ نمیداد. وفات و مرگ او ضایعه جبران ناپذیر برای مردم افغانستان است.

خدواند پاک هاتف صاحب را غریق رحمت نموده جنت فردوس برایش میخواهم و برای بازمنداگان شان صبر جمیل تمنا دارم . إنا لله وإنا إليه راجعون

شهر برول – کولن کشور جرمنی ۲۰ اگست ۲۰۱۳

 

 

 

 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

 

www.esalat.org