علی رستمی

 

نام ببرک کارمل پیوند عمیق و مستحکم با جنبش آزادیخواهی، عدالت خواهی وطن پرستانهء دموکراتیک، ملی و چپ کشور ما دارد.

ببرک کارمل، به مثابۀ شخصیتِ مبارزِ دلیر و شجاع پُرشورِ انقلابی از عنفوان جوانی برای تحقق عدالت و مساوات اجتماعی علیه ناهنجاری های حکومتهای خودکامۀ استبدادی بخاطر از میان رفتن فقر و بی عدالتی نام وی در تاریخ کشور ما ثبت است، گرانبها ترین ارثیه ای که شاد روان ببرک کارمل این همرزم دلیر و شجاع ما از خود باقی گذاشته، همانا خصلت و روش انقلابی و سخنان پُرشور و آتشین انقلابی میهن پرستانه آن پیش از حاکمیت حزب دموکراتیک خلق افغانستان در تظاهرات خیابانی که در رأس اتحادیۀ محصلین دانشگاه کابل قرار داشت و همچنان در شورای دورۀ دوازده و سیزده دولت شاهی محمد ظاهر که به حیث نمایندۀ شهروندان کابل انتخاب شده بود و همچنان بعد از قیام هفت ثور که به حیث مسوول حزبی و دولتی ایفای وظیفه مینمود، میباشد.

جاویدان نام ببرک کارمل، شخصیت نستوه، فرهیخته، ملی پسند، دموکرات و مبارز پُرشور انقلابی برای تحقق عدالت اجتماعی بود.

ببرک کارمل شخصیت نستوه: مبارز خستگی ناپذیر برای آرمان والای زحمتکشان کشور، که از حافظۀ تاریخ ملی ما به ارث برده بود، مبارزۀ خودرا بدون وقفه و مجال زمانی الی آخرین روزهای حیات خود ادامه داد.

ببرک کارمل شخصیت فرهیخته: مبارزه را از اندیشه و ایدیالوژیی انقلابی طبقۀ کارگر و همه زحمتکشان و جنبشهای دموکرات، ملی و مترقی در جهان که برای عدالت اجتماعی میرزمیدند فراء گرفته و موءدبانه آنرا آموخت و موءدبانه آنرا آموزش داد و با فرهنگ عالی مبارزه با ژرف نگری به پیش رفت و سایر نخبه گان را در این راه پیش گام و مجهز ساخت. تعلقش به اندیشۀ انقلابی پیشرو انسانی، درک وی از دردهای جامعه و درمانهای واقعی آن درد ها بود، از اعتقاد و پیوند خود و رفقای همرزم خویش به اندیشه انقلابی تابناک عدالت اجتماعی مباهات میکرد، از آن اندک پروائی نداشت که در برابر نوکران استعمار و ارتجاع با استواری، تمام شیفتگی خود را نسبت به این راه اعلام دارد و آنرا مهمترین محرک انگیزه ای کلیهء اعمال حیاتی خویش می شمرد.

ببرک کارمل ملی پسند بود: راه و سبک مبارزه آزدیخواهانه و دموکراتیک را از تاریخ مبارزهء آزدیخواهانهء انسانهای قهرمان کشور ما که برای استقلال و حاکمیت ارضی وطن جانهای خویش را نثار نموده بودند آموخت. یگانه وسیله و تحرک در این عرصه مبارزهء استقلال طلبانه و مترقی جنبش مشروطهء کشور بود؛ که آنرا سر مشق ایدیالهای انقلابی خود قرار داده و برای آن مبارزه کرد و نام وی همیشه در پهلوی آنها جاویدان است.

زنده یاد ببرک کارمل انسان دموکرات انقلابی پُر شور بود: در راه آزادی و جمهور مردم برای اداره نظام دولتی خواستار جبههء مشترک از تمام نیروهای مترقی و ملی و همهء زحمتکشان اعم از پیشه وران، دهقانان، کارگران سرمایداران ملی و متشبثین خصوصی، روحانیون وطن پرست و تحول طلب و تجدد خواه بود، تا آخرین لحظه های زنده گی خود به آن وفادار ماند.

طوریکه دستگیر پنجشیری، یکی از نخبه گان و همرزمان نزدیک ببرک کارمل، در مقالۀ بنام "نقش ببرک کارمل در ایجاد جمعیت دموکراتیک خلق افغانستان" چنین فرموده اند: ". . . به هنگام نشر مرام جمعیت دموکراتیک خلق افغانستان منشی عمومی هدفی را که در برابر نهضت و سازمان می نهاد "استقرار دولت دموکراسی خلقی" به حیث هدف استراتیژک بدون ذکر ایجاد جبههء متحد دموکراتیک از نیروهای سیاسی بوده است ـ ولی از سوی ببرک کارمل "حکومت دموکراسی ملی و تعقیب راه رشد غیر سرمایداری و پیش کشیدن شعار جبهه متحد ملی و دموکراتیک طبق تحلیل علمی شرایط کشور" مطرح گردید و این طرح پس از مباحثات و گفتگو های طولانی در مرامنامه "جمعیت دموکراتیک خلق" مورد تصویب نهایی قرار گرفت و در جریدۀ خلق نشر شد."

ببرک کارمل در تمام عرصه های مبارزه خویش با فصاحت و بلاغت بی نظیر کلام، نظر و پیشنهاد و انتقادهای خودرا مطرح میکرد و علیه هرنوع انحرافات مبارزه مینمود و انسان فرا قومی- فرا ملیتی بود، خود را وابسته به آرمانهای جنبش جهانی صلح و عدالت میدانست و برای تحکیم وحدت یکپارچکی اقوام و قبایل کشور از هیچ نوع فداکاری دریغ نمی ورزید و بی هراس برای یکپارچگی صفوف حزب و تحکیم پایه های سازمانی آن تپ و تلاش میکرد و هرآن لحظه در این عرصه آماده هرنوع قربانی منافع مادی و معنوی خویش بود. طوریکه دستگیر پنجشیری در مقالۀ خود تحت عنوان "نقش فعال ببرک کارمل در تدوین و تصویب اساسنامۀ جمعیت دموکراتیک خلق" چنین تحریر داشته است: "ببرک کارمل برای تحکیم وحدت رهبری و جلوگیری از انشعاب استعفا نامهء خودرا از همه مقامات رهبری کنندهء جمعیت توأم با یک تحلیل انتقادی از انحرافات درون جمعیت به کمیتهء مرکزی پیشنهاد کرد ولی کمیته مرکزی تقاضای سبکدوشی ببرک کارمل را از دارالنشاء با حفظ عضویت او در کمیته مرکزی تصویب نمود."

زنده یاد ببرک کارمل برای تحکیم و دفاع از اصول مرامی و مقررات حزبی و دولتی قاطعانه با روحیه انقلابی میرزمید و از هرنوع فداکاری برای تأمین آن دریغ نمی کرد. چنانکه بعد از پیروزی قیام هفت ثور بنا بر موضع گیری سالم خود علیه انحرافات رهبری از اصول مرامی حزبی و دولتی که بر ضد حاکمیت و منافع توده های کشور بود، توسط رهبری حاکم وقت از کشور به خارج تبعید گردید و کشور را بسوی بدبختی سوق داداند.

بعد از سقوط حاکمیت حزب دموکراتیک خلق افغانستان (حزب وطن) شادروان ببرک کارمل به رفقای همرزم خویش که به عیادت اش میرفتند توصیه میکردند که: "اعضای حزب دموکراتیک خلق افغانستان سرمایۀ ملی کشور ماست بکوشید تا دوباره خودرا بسیج و حزب خویش را فعال سازید این امانت تاریخی را به نسل فردای کشور تسلیم کنید، این وظیفۀ وطنی و انقلابی شماست."

برای همه اعضای حزب دموکراتیک خلق افغانستان (حزب وطن) ضرور است تا بر شالودۀ تجارب و نصایح رهبران خردمند خویش با هم به مثابۀ افراد وابسته و متحد به آرمانهای والای انسان زحمتکش بخاطر یک سازمان واحد و یا "جبهه واحد" دموکرات و ملی چپ متشکل و این مسوولیت عظیم میهن پرستی را در قبال نسل امروزی و فردای کشور ایفاء نماییم. علیه هر نوع عمال تخریب کننده که به این فرایند صدمه وارد می نماید قاطعانه مبارزه نماییم.

به پیش بسوی وحدت و یکپارچگی همه نیروهای مترقی و دموکرات چپ!

پیروز باشید،

علی رستمی،

۳۰ نوامبر ۲۰۱۱- کشور آلمان

 

 

 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org