گفته ی مشهوریست که طبيعت قاره ها را بهم پيوند ميدهد و زمان، دوستى را.

پاكستان از بدو جدا شدنش در نيمه ماه اگست ۱۹۴۷ عيسوى از كشور هند به عنوان كشور بدسگال و دهشت افگن تا همين اكنون - اگست ۲۰۱۵ عيسوى- دقيقاً شصت و هشت سال نيات شوم و ددمنشانه را در قبال كشور محبوب ما افغانستان و مردم بى دفاع اين سرزمين دنبال نموده است، از مجموع زمان سپرى شده از عمر پاكستان تنها چهار دهه ميشود كه آتش جنگ و خونريزى را توام با نفاق و دسايس گوناگون در صدر اهداف درازمدت خويش به منظور آنچه كه در سر ميپروراند يعنى حاكم بلامنازع افغانستان قرار داده است پس شصت و هشت سال زمان نشان داد كه پاكستان نتنها در دوستى اش با افغانستان صادق و متعهد نبوده بل از هيچ نوع جنايت و آدمكشى در مقابل مردم بخون نشسته ما مضايقه نكرده است.

چنين حرفى در مورد ايالات متحده امريكا نيز صدق ميكند، چهارده سال ميشود كه ايالات متحده امريكا با لشكر عظيم و پر دبدبه با كانتينرهاى دالر به بهانه تروريزم داخل افغانستان شدند، ايالات متحده امريكا در هيچ يك از كشورهاى جهان و در هيچ گوشه ی از اين كره خاكى به كمك و يارى مردم نشتافته است و تا جائيكه دلش خواسته كشور مورد نظرش را به مخروبه مبدل نموده است عراق، سوريه، ليبيا، يمن، فلسطين، افغانستان، اوكرائين و جاهاى ديگرى را ميتوان مثال داد كه اثرى از صلح و امنيت، قانونيت، عدالت و امثالهم وجود ندارد، وقتى در زير ريش ارگ نشينان كابل امنيت وجود ندارد در شهرها و ولايات در شاهراه ها و قصبات چه ميگذرد جنايات به حدى است كه قلم از نوشتن آن عاجز است.

جنگ در شمال كشور به رهبرى جنرال عبدالرشيد (دوستم) بر ضد طالبان و داعشى ها بوضاحت نشان داد كه رهبرى جنگجويان مخالف دولت نامنهاد افغانستان بدست جنرالان ارشد آى اس آى پاكستان ميباشد و به قول جنرال دوستم يكى از اين جنرالان پاكستانى در جريان عمليات محاربوى به قتل رسيد همچنان تلفات سنگين به دهشت افگنان وارد گرديده در سراسر افغانستان مردم خواهان تغيیر نظام پوشالى اند ديگر نميخواهند در زير چتر سياه حاكميت ننگين و شرم آور كابل به حيات خويش ادامه دهند.

حالا جو حاكم در كشور نشان ميدهد كه اكثريت قاطع مردم افغانستان به دشمنان آشتى ناپذير پاكستان مبدل شده اند حتى دوستان و مزدبگيران گوش به فرمان ديروزى آى اس آى مشمول اين صف نيرومند مردمى اند اين يك موفقيت بزرگ براى مردم ما بحساب ميرود براى يك قيام بزرگ ميهنى و يك انقلاب مردمى، جنبش هاى آزاديبخش ملى و انقلابهاى مردمى برخاسته از بطن جامعه بمانند سونامى است كه هر نوع خس و خاشاك را از سر راه خود مى روبد و هيچ قدرتى در مقابلش ياراى مقاومت را ندارد.

حالا شرايط عينى و ذهنى براى يك قيام سراسرى مردمى و يا يك انقلاب مردمى براى نجات ميهن از چنگال دجال هاى فروخته شده آماده شده است. هر روزي كه اين فرصت طلائى از دست مى رود دشمنان در كمين نشسته كشور ما حركت اين جنبش ضد طالبانى و داعشى را كند تر و ضعيف تر و حتى به بيراهه خواهند كشانيد.

در همين چند روز اخير دشمنان مردم افغانستان از عقب بلند گوها ميخواهند همبستگى مردم افغانستان را بر هم زنند سفير اتحاديه اروپا در كابل و سخنگويان قصر سفيد و وزارت خارجه امريكا بر روابط دوستى با پاكستان تاكيد مينمايند چون زير كاسه نيم كاسه است.

بنظر كارشناسان و خبره گان كشور ما تاريخ مصرفى طالبان بپايان رسيده و يا به عبارت ديگر طالبان نتوانستند پروژه بزرگ امريكا را در تبانى با آى اس آى به ثمر برسانند به گمان اغلب عنقريب شعارهای را بر ضد لشكر ملا عمر و به نفع داعش استخراج خواهند كرد تا اگر بتوانند اين پروژه را به سرمنزل مقصود رهنمون شوند كه هرگز به چنين هدف شوم نخواهند رسيد، همانگونه كه چلوصاف حاكميت وحشيانه طالبان از آب بدر آمد كار ساخت و ساز اين پروژه خون آشام نقش برآب خواهد شد آنانيكه روسيه اتمى پرقدرت، چين و هند پرقدرت را بديده شك مينگرند اشتباه ميكنند اين قدرت هاى بزرگ منطقه آسيا سد بزرگ حتى ميتوان گفت دژ تسخير ناپذير در برابر نفوذ پروژه ناكام داعش خواهند بود اگر زمامداران كابل با يك جسارت متين و خلل ناپذير با توجه به خواستهاى اكثريت قاطع مردم افغانستان با طراح اصلى پروژه داعش (ايالات متحده امريكا) و تطبيق كننده اصلى اين پروژه در جنوب آسيا (آى اس آى پاكستان) مقاطعه نمايند در عوض كشورهاى پر قدرت آسيا كه از آن نامبرده شد ميتواند بديل خوب و موثر براى مردم و كشور ما باشد.

در بين مردم ما ضرب المثل خوبى وجود دارد: گوشواره كه گوش را بچكاند ديدارش در گور.

هموطن عزيز!

تاچه وقت به سوى قبله امريكا سجده كرد؟

تاچه وقت به آذان آى اس آى نماز خواند؟

هموطن گرامى! خوب ميدانى كه دو سجده وجود ندارد فقط يك سجده وجود دارد آنهم به پيشگاه خداوند بزرگ و بى نياز تا ثابت نمائيم كه بنده گان خداوند(ج)هستيم نه بنده امريكا-امريكا آنچه كه بنام دالر باد ميكنند بخاطر سجده و بنده گى بخاطر غلامى و حقارت مردم ما، انتصاب حامد (كرزى)، داكتر محمد اشرف (غنى) و عبدالله عبدالله بعنوان "روساى جمهور" افغانستان دال بر اين مدعاست.

علامه اقبال لاهورى در مورد همچو افراد سست عنصر و پول پرست مى فرمايد:

با حقارت گر ببارد بر سرت باران دُر

آسمان را گو برو بارنده گى در كار نيست

اگر ايالات متحده امريكا و پاكستان در مورد كشورما نيات خوب ميداشتند حالا افغانستان بيك كشور امن، مرفع، خود كفا و دموكراتيك مبدل ميشد يقيناً كه نيات خوب ندارند فقط زارع خار هستند بيجا نخواهد بود كه سخنان چند سال قبل حامد(كرزى) ريیس جمهور پيشين افغانستان را نقل قول نمايم.

بتاريخ ۲۱ جون ۲۰۱۲ حامد كرزى در حاليكه اشك تمساح ميريخت در جلسه قواى سه گانه كشور چنين يادآورشد: (وقتيكه امريكائيها ميخواهند حكومت طالبان را سقوط دهند امريكائيها به مارشال فهيم (قسيم) در داخل طياره در تاجكستان پيشنهاد ميكنند و ميگويند كه ما حاضر هستيم كه شما را در همين بخش هندوكش جا بجا كنيم جنوب را فراموش كنيد مارشال ميگويد بعد از شنيدن گپهاى امريكائيها گلويم راغصه گرفت و از عقده به امريكائيها گفت كه ما اين سنگ را لاجورد ميگوئيم كه در بدخشان است و اين را در جنوب كشور سنگ يا تيگه ميگويند هردويش يكى است و ما صاحب تمام اين خاك هستيم و آنطرف يكى از رهبران طالبان را آى اس آى خواسته بود و برايش گفته بود كه ما با امريكائيها موافقه كرديم تمام نيروهايتان را جمع كنيد در جنوب افغانستان قرار بگيريد نماينده طالبها گفته نخير ما ادعاى تمام افغانستان را داريم )

زمامداران دست نشانده كابل هيچگاه به اين مساله توجه نكردند كه پاكستان كيست؟ چيست؟ چه ميكند؟ و بادار آن كيست؟ بدون در نظر گرفتن موضع خصمانه پاكستان در طول چهارده سال بالاى تمام ارزشهاى ملى كشور ما پا نهادند و تمام جاده هاى منتهى به شهرها و ولايات را به روى آى اس آى از بام تا شام باز نگهداشتند، آى اس آى سوار بر اسپ سركش و ياغى خويش از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب كشور، مردم بخون خفته ما را با لگدها و زمين شان خورد و خمير ساختند نمى خواهم با تفصيلات بيشتر از جنايات خفاش خون آشام ضياع وقت خواننده عزيز شوم. ميخواهم نبشته خويش را با تقاضاهاى خاينانه گاو پير (آى اس آى) كه تا هنوز كنجاره خواب ميبيند اختتام ببخشم .

چندى قبل يك هيات سه نفرى شامل معصوم (استانكزى) سرپرست وزارت دفاع افغانستان، رحمت الله (نبيل) ريیس عمومى امنيت ملى و در راس صلاح الدين (ربانى) وزير خارجه افغانستان به منظور گفتگوهاى صلح عازم پاكستان شدند مقامات پاكستانى خواستهاى ذيل را از دولت نامنهاد افغانستان تقاضا نمودند:

بتاريخ ۲۱ اگست ۲۰۱۵ مطابق ٣٠ اسد ١٣٩٤ تلويزيون يك كابل از اين خواستهاى پاكستان پرده برداشت.

١- به رسميت شناختن خط ديورند.

٢-عدم مهار آبها و ساخته نشدن بند برق بر فراز دريا هائيكه آبهايش به پاكستان ميريزد.

٣- باز بودن راه آسياى ميانه از طريق افغانستان به روى پاكستان.

٤- روابط با هند در حدى كه پاكستان شك نكند.

٥- عدم استفاده از خاك افغانستان بر ضد پاكستان

٦- شريك شدن طالبان در قدرت.

٧- ٣٥ در صد تعينات نظامى حكومت با مشوره پاكستان.

٨- ترانزيت رايگان كالاهاى پاكستانى و برعكس آن از افغانستان.

به باور من شايد يك ماده آن سانسور شده باشد و آن اين باشد كه قباله كشورى بنام افغانستان بنام پاكستان راجستر گردد. قلمم كه همين لحظه توسط آن مينويسم بمن اجازه نميدهد تا در مورد پدر كفتار هاى وحشى به گونه ديگر بنويسم.

خواننده عزيز! اينست سيماى ددمنشانه پاكستان و ايالات متحده امريكا در قبال مردم عذابديده ما قضاوت بدست شماست.

- زنده باد افغانستان آزاد، مستقل و سربلند

- نابود باد دشمنان سوگند خورده مردم افغانستان

با درودهاى بى پايان

۲۴ اگست ۲۰۱۵

غلام محى الدين (دستگير) از كشور اطريش

  

 

توجه:

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

 

 

www.esalat.org