نگارنده: زلمی رزمی
این قافلهء عمرعجب میگذرد
به یادِ استاد فقید محمد حُسین سرآهنگ
تاریخ ارسال به «اصالت»
Wed, June 2, 2010 23:07
سرزمین هنر خیز ما افغانستان در طی تاریخ فرهنگ بشری، خاستگاه بسیاری از بزرگان هنر و دانش بوده است. یکی از این بزرگان استاد محمد حسین سرآهنگ، سرتاج موسیقی افغانستان است که در موسیقی علمی کلاسیک به جایگاه جهانی دست یافته و نیم قرن تمام خدمات گرانمایه ای را در راه هنر موسیقی سرزمین ما به انجام رسانیده است.
او در سال ۱۲۹۶ شمسي برابر با سال ۱۹۱۷ ترسایی در شهرکابل در خاندانی که هنر موسيقي موروثي بود، ديده به جهان گشود.
هنگامي که محمد حسین سرآهنگ به دنيا آمد والدين او هرگز تصور نمي کردند که چه هديهء بزرگي به دنياي هنر موسيقي کشور تقديم مي کنند. محمد حسین اولين فرزند خانواده بود و از کودکی آموزش موسيقي را نزد پدر خویش استاد غلام حسین که یکی از اساتید بزرگ موسیقی بود، آغاز و همواره مورد لطف و تشويق او بود و هر گاه فرصتي مي يافت از وي مي خواست كه براي او بخواند و او با لحن كودكانه اش براي پدر مي خواند. اما استادغلام حسین مایل بود پسرش غرض فراگیری موسیقی کلاسـیک راهی هندوستان شده و ازمحضر استادان بزرگی چون عاشـق علی خان موسیقیدان نامور و اسـتاد بي همتاي مقام و مکتب هنر کلاسیک راگهای بخش پتیاله، سود جسته و موسیقی را بشکل علمی و مسلکی بیاموزد، و محمد حسین تازه صنف هفتم مکتب را بپایان رسانیده بود که به تشویق پدر راهی شهر پتیاله کشور پهناور هند شد و شانزده سال تمام تحت تعليم استاد عاشق علی خان پتیاله مشهور به چراغ پنجاب قرار گرفت و سرانجام با اخذ مقام استادی با دست پُر به مهین برگشت و همینکه صدایش از رادیو افغانستان به گوش مردم رسید، نام وی زبانزد همه شد و شیفتگان فراوانی در سراسر کشور پیدا کرد.
آری، استاد جوان از همان آغاز تا آخرین لحظهء زندگی پُر فراز و نشیب خود موسیقی برای غم و شادی مردمان این دیار را فراموش نکرد و افتخارات بیشماری چون القاب سرتاج موسیقی، کوه موسیقی، بابای موسیقی، شیر موسیقی و . . . را برای کشورش به ارمغان آورد و شاگردان زیادی چون الطاف حسین، الفت آهنگ، شریف غزل، استاد مهوش، سخی احمد خاتم، نعیم نظری و دیگران را به جامعهء هنری تقدیم کرد تا اینکه در روز شانزدهم جوزای سال ۱۳۶۱ خورشیدی مطابق ششم جون سال ۱۹۸۲ ترسایی در اوج محبوبیت و افتخار، و بر اثر یک سکتهء قلبی در یکی از بیمارستانهای شهر کابل، در شصت و پنج سالگی درگذشت و با توقف قلب او، قلب همه دوستداران هنر موسیقی کشور از حرکت باز ایستاد، رئیس جمهور وقت مرگ او را به مردم افغانستان تسلیت گفت، وزیر اطلاعات و کلتور درگذشت اورا ضایعهء عظیم برای فرهنگ و هنر افغانستان خواند، خراباتیان و اهل موسیقی مرگ او را به عزای عمومی بدل کردند و سپس پیکر او بر روی دستان مردم، چند نسل مختلف آواز خوانان و هنرمندان، نویسندگان، هنرپیشگان و کارگردانان سینما، شاعران ترانه سرایان، سپاه خاموش دوستداران و عاشقان هنر موسیقی تا بازیگران تیاتر، سیاستمداران احزاب و سازمانهای روشنفکری پیشتاز نزدیک گورستان شهدای صالحین صف بستند تا با احترام بر تابوت استاد محبوب شان، ارزش فرهنگی خود را پاس دارند زیرا استاد محمد حسین سرآهنگ برای شیفتگان و عاشقان موسیقی صرفاً یک آوازخوان قدیمی موسیقی کلاسیک نبود، بلکه یکی از انسانهای خلاق عرصه فرهنگ و از اساتيد بلامنازع هنر موسيقي سرزمین ما بود که هنرش ریشه در اعماق هنر و سنت های فرهنگی تاریخ ما دارد و آثار او به طور قطع از ماندگار ترين آثار موسيقي کشور است.
روانش شاد و یادش گرامی
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat